کد مطلب:42078 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

پايداري جارية بن قدامه در دوستي با علي (ع) چگونه بود؟

جاريه هنگام بازگشت از يمن به مكه، خبر شهادت اميرمؤمنان (ع) را شنيد و پس از ورود به كوفه، دست بيعت در دست امام حسن مجتبي (ع) گذاشت. ولي پس از صلح امام حسن (ع) كه معاويه كنترل اوضاع را كاملا در دست گرفت، جاريه نيز ناگزير دست از جنگ با معاويه كشيد و لي هرگز موضع خود را تغيير نداد، و گاهي كه بر حسب اجبار با معاويه روبرو ميشد، از مكتب اميرمؤمنان (ع) دفاع ميكرد. گفتگوي زير كه ميان او و معاويه رد و بدل شده، موضع حماسي جاريه را بخوبي نشان ميدهد:
روزي جاريه وارد دربار معاويه شد، معاويه گفت: تو بودي كه با علي بن ابيطالب همكاري ميكردي و پيروان مرا آتش ميزدي و خون آنان را ميريختي؟!
ـ نام علي را نبر، زيرا از وقتي كه مهر او را دردل گرفتهايم، هرگز با او دشمني نكردهايم و از روزي كه خيرخواه او شدهايم، هرگز به او خيانت نورزيدهايم.
معاويه كه از اين دفاع صريح وي از علي (ع) ناراحت شده بود، سخن را به مغلطه كشيد و گفت:
واي برتو! چه قدر در نظر قوم خود بيارزش بودهاي كه اسم تو را «جاريه» گذاشتهاند!
ـ معاويه! ببين تو در نظر قبيلهات چه قدر بيارزش بودهاي كه اسم تو را معاويه گذاشتهاند!
معاويه! بدان كه قبضههاي شمشيرهايمان كه با آنها در صفين با تو جنگيديم، هنوز دردست ماست.
ـ مرا تهديد ميكني؟
ـ آري! تو به زور برما مسلط نگشته و با قدرت نظامي، ما را شكست ندادهاي، بلكه ما عهد و پيماني با تو داريم كه دست ما را بسته است اينك اگر توبه عهد و پيمان خود وفا كني ما نيز وفا خواهيم كرد و گرنه، رجال و ياراني داريم كه به ياري ما بشتابند.
ما براي جنگ با تو، زرههاي جنگي محكم، و زبانهاي تيز در اختيار داريم، اگر به اندازة يك انگشت به ما خيانت كني، به قدر دو وجب به تو خيانت خواهيم كرد (قاموس الرجال /2/341)
روزي معاويه به وي گفت: حاجت خود را از من بخواه.
جاريه گفت: خواستة من اين است كه بگذار مردم درخانههاي خود بنشينند و آنان را از موطن خود احضار نكن، زيرا هر وقت مردمي را از منطقهاي احضار ميكني، ماموران تو ثروتمندان را به ديدار تو ميفرستند ولي به تهيدستان اجازة اين كار را نميدهند. (الاصابة/1/220)

---

: آية الله جعفر سبحاني
شخصيتهاي اسلامي شيعه ج 1 ـ 2